پاییز....پــــــــر

این نوشته رو خودم نوشتم...دیشب خوابم نمی برد همین جوری گفتم یه ذره فکر کنم که تصمیم گرفتم فکرم رو بنویسم....البته این رو صبح نوشتم....اگه بده بگین ناراحت نمیشم....فقط بهم بر میخوره.....نه خوشم میاد ایرادام رو بگین.....چون بلد نیستم خیلی خوب بنویسم 

لطفا ادامه مطلـــــــــب

چشمات رو ببند و فقط تصور کن......

یه جادهء پر از برگ ، برگ های پاییزی، دو طرف جاده رو  درخت های بلند که همهء برگ هاشون زرد شده پر کرده توی جاده خودتی و خودت ،تنهای تنها

با پاهات برگ ها رو له میکنی و از صدای خش خششون لذت می بری ،گاهی چند تا برگ از بالا به پایین میافتن...جاده بی انتهاست کسی به انتظارت نیست و تو تنهایی، دست هات رو کردی توی جیبت و داری آروم آروم و بی هیچ دقدقه ای قدم می زنی..همه جا یک رنگِ و آروم...میشینی وسط جاده و دوست داری توی این همه زیبایی غرق بشی دراز می کشی و دست هات رو میذاری زیر سرت....و فقط نگاه میکنی،همه چی رو مرور میکنی...چشمات رو می بندی و از سکوت لذت میبری..گاهی صدای یه پرنده گاهی زوزهء باد......

فکر کن ببین چند تا پاییز تجربه اش کردی! منکه تا حالا یه بار هم تو خواب این صحنه رو ندیدم فقط می تونم تصور کنم و توی رویام غرق شم....پاییز امسال هم گذشت.......