مگذار که عشق ، به عادتِ دوست داشتن تبدیل شود !
مگذار که حتی آب دادنِ گلهای باغچه ، به عادتِ آب دادنِ گلهای باغچه بدل شود !
عشق ، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتنِ دیگری نیست ، پیوسته نو کردنِ خواستنی ست که خود پیوسته ، خواهانِ نو شدن است و دیگرگون شدن.
تازگی ، ذاتِ عشق است و طراوت ، بافتِ عشق . چگونه می شود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند ؟
عشق، تن به فراموشی نمی سپارد ، مگر یک بار برای همیشه .
جامِ بلور ، تنها یک بار می شکند . میتوان شکسته اش را ، تکه هایش را ، نگه داشت .اما شکسته های جام ،آن تکه های تیزِ برَنده ، دیگر جام نیست .
احتیاط باید کرد . همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز .
بهانه ها جای حسِ عاشقانه را خوب می گیرند......................
چقدر سخته تفکیک این دو از هم ، جدا کردن عادن از احساس دوست داشتن و عشق ورزی . واقعاً سخته
واقعا سخته.....نمیشه
سلام ممنون از اینکه بهمون سر زدید مطلب زیبای هم گذاشتین ....
سلام.خواهش.منم از شما ممنون
کلا عادت بده چون روزمرگی میاره...
آره و روزمرگی زیادش خوب نیست اینک هر روز ی کاری رو انجام بدی خیلی بیخوده مثله هر روز ناهار یا شام گذاشتن
نه اتفاقا بیخود نیست باید با روزمرگیها به صورت غیر معمول رفتار کرد تا دیگه عادت نباشن
آره خوب ولی چه جوری میشه به فرمولش رسید؟؟؟؟
مدتهاست در آینه نگاه کردن به تو را تمرین می کنم برای روز مبادا!
شاید روزی با تو چشم در چشم شدم …
آخی