اندکی صبر...سحر نزدیک است

 

شب سردیست و من افسرده

راه دوریست و پایی خسته

تیرگی هست و چراغی مرده

می کنم تنها از جاده عبور

دور  ماندند ز من آدمها

سایه ای از سر دیوار گذشت

غمی افزود مرا بر غم ها

فکر تاریکی این ویرانی

بی خبر آمد تا باد دل من

قصه ها ساز کنم پنهانی

نیست رنگی که بگوید با من

اندکی صبر سحر نزدیک است

هر دم این بانگ برارم از دل

وای این شب چقدر تاریک است