شعر فانتزی دام برات

یه فانتزی دارم برات

که خععععععلی الکیه

تو حدّ تیم ملّیه!

*تو جاده ی رو به افق پریشون

از محو شدن تو مه بودم پشیمون

*قدم زنان دور و برم رو دیدم

یهو به ماشین پراید رسیدم

*سوار شدم راننده ش ناشناس بود

جوون و قد بلند و های کلاس بود

*با همدیگه از جاده ها گذشتیم

تو دود و مه دنبال را می گشتیم

*هی اومدیم تا به شمال رسیدیم

ریا نباشه پسته هم خریدیم

*کنار دریا بنزینش ته کشید

پیاده با من لب ساحل رسید

*قدم زنان پسته هارو می خوردیم

دل تموم مردمو می بردیم

*آب که به نزدیکی زانوم رسید

فانتزی قشنگم اصلا پرید

*طوولانی شد حوصله تون سر اومد

فانتزی هم اصلا به ما نیومد