تیکه ای از یه مجله

(این شعر بچگانه را به دلیل زنده بودن کودک درون گذاشتیم که برید حالشو ببرید.)

بابای مهربانم

بی پول و بی زبانم

وعده دهی فراوان

هی به من و مامانم

گویی به ما که دائم

"دنبال پول دوانم"

کیفت تهی ز پول است

دیگر مده نشانم

هر چند آس و پاسی

گردد فدات جانم