مرغ شیدا(از نامجو)

 آتش در دل فکن برپا کن صد شرر

سوزان کوبان شکن برکش جامی دگر

زین شام و زین پگاه  جانی دیوانه خواه

با من ...بیگانه ای.... خویشم خوارو خموش

زهرش ...در خون من .....بادا هماره نوش

در سکوتی ماتم افزا من کناری و مرغ شیدا

با من دل خسته گوید از چه بنشسته ای تو تنها

عشق یاری در دل دارم....

.

مرغ شیدا

آتش در دل فکن برپا کن صد شرر

سوزان کوبان شکن برکش جامی دگر

زین شام و زین پگاه  جانی دیوانه خواه

با من ...بیگانه ای.... خویشم خوارو خموش

زهرش ...در خون من .....بادا هماره نوش

در سکوتی ماتم افزا من کناری و مرغ شیدا

با من دل خسته گوید از چه بنشسته ای تو تنها

عشق یاری در دل دارم.... می دهد هر دم آزارم

شکوه هات را بردل دارم.... می گریزم از رسوایی

می ستیزم با تنهایی...... جام نوشین بر لب دارم

مرغ شیدا بیا بیا شاهد ناله حزینم شو

با نوایی به روز و شب هم صدای دل غمینم شو

ای صبا گر شنیده ای راز قلب شکسته ام امشب

با پیامی به او رسان رهگذار دل حزینم شو

لحظه ای آسمان تو بنگر چهره ارغوانی ام

 با غم عشق او خزان شد نوبهار جوانی ام

لحظه ای آسمان تو بنگر چهره ارغوانی ام

 با غم عشق او خزان شد نوبهار جوانی ام

آتش در دل فکن برپا کن صد شرر

سوزان کوبان شکن برکش جامی دگر

زین شام و زین پگاه  جانی دیوانه خواه